Python Dizisi | Split() ve nasıl kullanılacağı

Python, dünyadaki en popüler programlama dilidir ve bunun gibi araçlar sayesindedir. Dize | Bölmek(). Görüyorsunuz, Python, yeni programcılar için hayatı sonsuz derecede kolaylaştıran birçok yerel kısayol ve alternatif kodlama yöntemi içerir.

Dize | Split() böyle bir yöntemdir ve dizeler, metin belgeleri veya uzun veritabanlarıyla çalışırken kullanışlı olacaktır. Bu makale, sözdiziminden yeni başlayanların yaptığı en yaygın hatalara ve bunlardan nasıl kaçınılacağına kadar, hakkında bilmeniz gereken her şeyi anlatacak.

Haydi dalalım!

zincir nedir | Bölünmüş() yöntemi?

Python ile kodlama yaparken çok geniş bir veri dizisi ile uğraşabiliriz. Bu veriler, doğasına göre bir ad veya sınıf alır. Dizeler, tipik olarak metin, sayılar ve Unicode karakterleri olarak görüntülenen diğer bilgileri içeren bir veri sınıfıdır.

Python'da yerel olarak bulunan çeşitli araçlarla sınıflara yaklaşabilirsiniz. Split() bu önceden tanımlanmış sınıflardan biridir ve yalnızca dizelerle çalışır.

Dizelerin kendi yöntem koleksiyonları vardır. Yöntemler, tek bir sınıf için özel olarak tasarlanmış bir işlev olarak hareket eder ve atanan sınıf dışında herhangi bir başkasında çalışamaz.

Böylece split() yöntemi (adından da anlaşılacağı gibi) bir dizeyi bölebilir ve ardından sonuçlara göre yeni bir liste döndürebilir. Belirli parametrelere göre ne döndürmesini istediğimizi belirtebiliriz, ancak önce temellere girelim.

Dize | Split() sözdizimi

Split() ile çalışırken sözdizimi çok basittir, bu da onu hem yeni hem de deneyimli programcılar için gerçekten çekici kılar.

İlk olarak, metoda bağlı string değişkenini oluşturuyoruz. Ardından parantez içindeki ilk parametre, ayırıcı, dizenin ne zaman bölüneceğini tanımlar. Tanımlanmamışsa, herhangi bir boşluk ayırıcı görevi görür.

ikinci parametre, maksimum bölünme, dizenin maksimum bölünme sayısıdır. Bunu belirtmezsek, varsayılan olarak -1 ayarlanır, bu da sonsuz sayıda bölüm anlamına gelir.

Şimdi her şeyin neye benzediğini görelim:

Gördüğünüz gibi, orijinal dizideki kelimelerle yeni bir liste oluşturduk.

Bu örnekte, parametreler belirtilmemiştir; bu, ayırıcı ve maxsplit parametrelerinin varsayılan durumlarında bırakıldığı anlamına gelir. Bu nedenle, orijinal dize, boşluk olduğu her yerde, mümkün olduğu kadar çok bölünür.

Örnek Kodlar

Bir tanımladığımızda Split'in nasıl çalıştığını görelim. ayırıcı.

Gördüğünüz gibi, bu örnekte, dizgenin bölünmesini istediğimiz yerde separator parametresini belirledik. Noktalama işaretlerini örnek olarak kullanmış olsak da, ayırıcı parametresinin ihtiyacınız olan tek şey olabileceğine dikkat edilmelidir. Yazdırılan kod her iki durumda da aynıdır.

Dize | Maksimum bölme sayısına sahip Split()

maxsplit parametresi bir değer aldığında belirtilen sayıda geri besleme durur.

Gördüğünüz gibi, bölmek() Yöntem kodu soldan sağa okur yani 1 elemanlı bu stringde maksimum 4 split belirtirsek sonraki üçten ayrı bir stringde ilk elemanı alırız.

Neden String | Bölmek()?

Az önce split yönteminin neler yapabildiğini basit örnekler üzerinden gördük ama gerçek bir durumu göstermekten çok uzaklar.

Şimdi bir dakikanızı ayırın ve işlemeniz gereken metin ve içerikle dolu çok büyük bir belgeyle çalıştığınızı hayal edin. Genellikle, Python projeleri büyük miktarda veriyle ilgilenir, bu nedenle oldukça doğrudur.

Bu, split()'in tam gücünü anlayabileceğiniz zamandır.

Herhangi bir metni büyük veya küçük harfe dönüştürebilir, bir öğe listesi oluşturabilir veya diğer dize yöntemlerinin bir kombinasyonunu kullanarak içeriği değiştirebilirsiniz.

split() yöntemiyle, herhangi bir metin belgesini sanki bir dizeymiş gibi değiştirebilirsiniz. Sadece parametreleri belirtin (gerekirse) ve hazırsınız. Aklınıza gelebilecek her türlü değişikliğe hazır yeni bir liste oluşturulur.

İşleyebilmemiz için bazı örnek metinler yazalım. Koda aktardığımızın bir .txt belgesi olduğunu düşünelim:

Artık bir belgemiz olduğuna göre, sözdiziminin nasıl çalıştığını görelim.

"with" özelliği, bir Python projesinde bir dosyayı çağırmamıza ve kullanmamıza izin veren bir içerik yöneticisidir.

read() yöntemini kullanarak belgeyi yeni bir değişkende saklarsınız. Daha sonra metni içeren değişkene Split() uygularız ve ünlem işaretini ayırıcı olarak ayarlarız. Ardından yeni bir öğe listesi oluşturulur.

Son olarak, listedeki her öğe bir for döngüsü kullanılarak yazdırılır. Çıktıya bir göz atalım:

Uzun metin belgeleriyle çalışırken bir cankurtaran! string.split() yönteminde gerçek bir fayda olduğunu görmeye başlayabilirsiniz: kodu daha derli toplu ve hata ayıklamayı kolaylaştırırken zamandan ve kaynaklardan tasarruf sağlar.

Kaçınılması gereken yaygın hatalar

split() kullanılırken yapılan yaygın bir hata, seçilen dizenin içermediği bir ayırıcı veya karakter girmektir. Bu durumda Split()'in ne döndüreceğini görelim:

Gördüğünüz gibi, Split() bir hata atmaz, bunun yerine dizeyi içeren bir listeden tek bir öğe yazdırır. Bulmak ve hata ayıklamak daha zor olabileceğinden, aslında kodunuzun bir bölümünün hata vermesi durumundan daha kötü olabilir. Bu hata, kodunuzun anlamsız veri dizileri üretmesine neden olabileceğinden, büyük veritabanlarıyla çalışırken bunu aklınızda bulundurun.

Diğer bir yaygın durum, tek bir dizide bir grup ardışık beyaz boşluk almaktır. Bu, büyük ölçüde, bu yöntemin ona verdiğimiz parametreleri yorumlama biçiminden kaynaklanmaktadır.

Bir dizgede art arda iki veya daha fazla beyaz boşluk göründüğünde, Split() bunu tek bir satır içi boşlukmuş gibi ele alır.

Bir örnek görelim:

Şimdi ayırıcı olarak bir boşluk belirttiğimizde çok farklı bir şey elde ediyoruz. Döndürülen sonuç değişecektir çünkü Split() fazladan iki beyaz boşluğu farklı karakterler olarak kabul eder.

Bu zor bir hata olabilir çünkü istediğiniz dönüşü elde etmek için hangi parametreleri belirtmeniz gerektiğini bilemeyebilirsiniz. Bu nedenle, her iki argümanı da yazmaya çalışın ve ihtiyacınız olanı döndüren birini seçin. Hatalardan kaçınmak için birlikte çalıştığınız diziyi gözden geçirmeye de alışın.

Sonuç: Python Dizisi | Bölün ve nasıl kullanılacağı

Harika bir yolculuktu! Ne öğrendiğimizi gözden geçirelim.

Split(), adlar, adresler ve Unicode karakterleri olarak temsil edilen veriler gibi bir dize olarak saklanan herhangi bir bilgiyi manipüle etmemize izin veren basit ama inanılmaz derecede kullanışlı bir yöntemdir.

İlginç kombinasyonlar için split()'i, slice() ve format() gibi diğer dize yöntemleriyle birlikte kullanabilirsiniz. Yukarıdaki örneklerde görüldüğü gibi, sözdizimi basit ve kullanımı kolaydır, bu da kodunuzun daha profesyonel, verimli ve hata ayıklaması daha kolay görünmesini sağlar.

Uzun metin belgeleriyle veya dizeler olarak gösterilen uzun veritabanlarıyla çalışırken split() yöntemini özellikle faydalı bulacaksınız. İster oyun programcısı olun ister veri analisti olun, bu yöntem kesinlikle programlama yolculuğunuzda size yardımcı olacaktır.

Şimdi kod editörünüzü açmanın ve projelerinizde Split()'i denemenin zamanı geldi. İyi şanlar!

Python Dizisi | Split() ve nasıl kullanılacağı SSS (Sıkça Sorulan Sorular)

Python ne zaman yayınlandı?

Python, yaratıcısı Guido van Rossum tarafından 1991 yılında ABC programlama dilinin halefi olarak piyasaya sürüldü. Python 2.0 ilk olarak 2000 yılında çıktı. Mevcut sürüm olan Python 2.7.18, 2020 yılında yayınlandı.

Bir yöntem ile işlev arasındaki fark nedir?

Teknik olarak aynıdırlar, ancak genellikle farklı görevler için geçerlidirler. Yöntem, yalnızca belirli bir sınıfta çalışabilen bir işlevdir. Öte yandan, herhangi bir değişken türüyle çalışmak için işlevler atayabilirsiniz.

Python popüler bir programlama dili mi?

Python, basitliği ve büyüyen veri analizi dünyasına uygulanabilirliği nedeniyle C, Java ve diğer birçok dil ile birlikte dünyanın en popüler programlama dillerinden biridir.

Bir dizgenin bir kısmını döndürmek için Split() kullanabilir miyim?

HAYIR. Böyle bir görev için, Dilimleme operatörü adı verilen başka bir Python aracını kullanmanız gerekecektir. Split yöntemi her zaman tam dizeyi yeni bir listeye ayırarak döndürür.

Split() başka bir programlama dilinde mevcut mu?

Evet. Split(), Python'un yanı sıra C ve Java gibi birçok programlama dilinde yerel olarak temsil edilen bir yöntemdir. Her dil farklı bir sözdizimi kullanır, ancak sonunda yöntem benzer sonuçlar verir.